Ongeschreven Liefdeswetten (1)
Leiden, maandag 23 mei 2005
Lieve Liefdescursisten,
Daar is de Geliefde met wie u
eeuwig jong verwacht te blijven.
Zie toch hoe verukkelijk die ogen,
ruik toch hoe heerlijk de subtiele
geur als u heimelijk dichtbij gaat
staan en ach, die huid! Nooit
eerder was het strelen zo aangenaam.
Alles nog in uw dromen, maar dat
het volmaakt zal zijn, dat weet
u wel. Het eerste afspraakje is
aangebroken. U zucht van geluk.
De Geliefde buigt zich naar u
over en kust u opeens. Dat is
schrikken. Zo gulzig, vochtig,
smerig en griezelig was u nog
nooit gekust. Dag Geliefde! Ga
maar terug naar de varkensstal.
Wat ging hier fout, Liefdescursisten? Denk eens terug aan
uw eigen eerste afspraakjes. Juist. Voor alles is een goed
moment, en voor kussen is alleen het beste moment geschikt.
Dat was dit niet. En het kussen zelf evenmin.
Ziehier de uitslag van het onderzoek:
er werd een Liefdeswet geschonden.
Dan gaat het mis. Altijd.
Er bestaan zeven Liefdeswetten, met enkele onderverdelingen,
maar het zou vraiment te ver gaan die momenteel aan
u uit te leggen. Indien u héél goed oplet, komen
ze in het volgende cursusjaar aan bod.
Wat het eerste afspraakje betreft, geldt vooral een eenvoudige
regel: voorzichtig aan. Een moment van aanbruisende passie
hoeft u niet te benutten. Laat maar wegebben. Indien de romance
slechts een enkel dergelijk moment zal kennen, is dat te weinig
voor een liefde. In de beste gevallen komen er vergelijkbare
momenten. Betere.
Anders gezegd: u laat zich niet meteen meeslepen door de
emotie van het moment.
Wilt u kussen?
Laat het.
Wenst u een liefdesverklaring af te steken?
Doe het niet, u kunt eraan gehouden worden.
Verlangt u dat het afspraakje nooit eindigt?
Pas op, Satan luistert mee.
U begrijpt het idee. Zelfbeheersing. Nu het nut ervan.
Romantische emoties op het eerste
afspraakje zijn een reactie. Op
een indruk. Een verlangen. Als
u zich daardoor laat meeslepen,
bent u eigenlijk alleen met uzelf
bezig. Dan kunt u niet meer waarnemen
wie die ander is. U concentreert
zich op uw eigen emotietjes, niet
op het wezen van die ander. Zo
leert u de ander natuurlijk niet
kennen, en dat is wel de bedoeling
van een eerste afspraakje.
Ziet u, Liefdescursisten, daarom is het zo belangrijk dat
een eerste afspraakje eenvoudig is, en vooral beperkt in tijdsduur.
Een namiddag koffie drinken. De tentoonstelling bezoeken.
Een concert bijwonen. Overzichtelijke activiteiten die u helpen
de gevoelens in de hand te houden.
Moet dat dan? Hmmm... niet altijd, nee, maar als u wilt weten
of uw kussen welkom zijn, is het zaak de ander te leren kennen.
Eens ging moi uit met D., een man met charme en intelligentie.
Op de eerste afspraak - wij zaten in een Grand Café -
spraken wij over het leven, de literatuur en hij meldde iets
over voetbal wat ik meende te begrijpen. Enkele uren later
verklaarde hij hartstochtelijk nooit een vrouw als moi
te hebben ontmoet en vervolgde langdurig met mijn kwaliteiten
op te sommem.
Ik geloofde hem, naturellement. Maar ik verveelde
me ook. De man zat tjokvol gevoelens, verwachtte dat ik alles
meteen beantwoordde en was niet meer capabel om mij uit te
leggen wat buitenspel staan betekende.
Welnu. Ik kon dat wel, en had daar weinig woorden voor nodig.
Adieu!
Dit pijnlijke voorval uit moi's eigen
leven illustreert het Leermoment van deze week: tijdens een
eerste afspraakje leert u de ander kennen.
Volgende week zal ik meer uitleggen over de romantische
liefdeswetten. Velen onder u blunderen, zeggen het verkeerde
of kunnen geen woord meer uitbrengen, struikelen, gooien drank
over kleding en meer dan een enkeling overkomt erger. Raadpleeg
het Liefdesarchief zodat
u voorbereid
bent op de les van maandag
30 mei,
uw Liefdesdocente,
Vilan van de
Loo
|