Romantisch op en na Valentijnsdag
Leiden, maandag 14 februari 2005
Lieve Liefdescursisten,
Ziezo. Vandaag is het de dag der dagen en als de postbode
komt, meteen ook het uur van de waarheid. Is er iemand die
u liefheeft? Iemand die u romantisch durft te benaderen? Die
aan u denkt? Of is dat klepperen niet van de brievenbus afkomstig,
maar van de deur naar uw lege hart? Valentijnsdag is voor
velen een slopende aangelegenheid, vooraf, tijdens en gedurende
de dagen die erop volgen. Daarom geef ik u deze week een praktische
handleiding aangaande alle Valentijnsperikelen. Cursisten,
opgelet.
Moi gaat ervan uit dat u zelf een Valentijnskaart
heeft gestuurd. Dit natuurlijk alleen indien u een sprankje
romantisch gevoel bezit. Zo nee, wat doet u dan hier?
Enfin.
U stuurde een Valentijnskaart en daarna dient u de reactie
af te wachten. Komt die niet, dan is dat ook een antwoord.
In gevallen van extreme twijfel - postbode op straat dood
gevonden, leert u uit de krant - kunt u zijdelings informeren
of die ander ook zo veel post ontvangt, maar verder lijdt
u in stilte. Dat is verreweg het beste. De klaagzang is voorspelbaar
en derhalve saai.
Of: u stuurde géén Valentijnskaart. Dat kan ook.
Dan heeft u mijn afkeuring en mijn mededogen. Zelfs uw Liefdesdocente
heeft eens een dergelijke Liefdeskaart niet durven te posten.
De man in kwestie was zo erudiet, zo viriel, zo charmant,
zo je ne sais quoi, dat de kaart in de gefrankeerde
envelop in mijn handtas bleef. Bij wijze van zelfkwelling
heb ik die daar nog een maandje laten zitten. Sindsdien hou
ik mezelf niet meer tegen. Waartoe zou 't ook dienen?
Nu de postbode geweest is, weet u hoe u ervoor
staat: met of zonder Valentijnskaart.
Hecht geen waarde aan haastig gekochte geschenken,
zoals bloemen van de benzinepomp of aan een fles parfum uit
de aanbieding. Dat zijn aankopen die het schuldgevoel van
de schenker moeten sussen, en die zijn dus niet bedoeld om
u enig geluk te verschaffen. U kunt die koel in ontvangst
nemen en daarna de televisie aanzetten. Elk programma biedt
een boeiender aanblik dan dergelijke giften.
Eerst het treurigste. U ontving geen Valentijnskaart. Ingeval
er een zeker iemand is, die u teleurstelde, gaat u eerst praktisch
nadenken. Is die persoon op de hoogte van de dag en de bijbehorende
verwachting? Soms is men ziek of in een ver buitenland waar
ze niet weten wat een brievenbus is. Excuseer dit sarcasme.
Ik herneem mij. Er kan een logische reden zijn voor het ontbreken.
Denk eerst nuchter na. Bakstenen door ruiten gooien kan altijd
nog. Neem in dat geval behalve de bakstenen, ook uw identiteitsbewijs
mee.
Daarnaast kan 't ook zo wezen, dat de ander wel een ansicht
kocht, maar die niet meer durfde te versturen. De moed was
op, te vroeg helaas.
Of dat er een diepgaande verlegenheid verborgen moet worden
onder nietszeggende praatjes over commercie, betekenisloze
dagen, er-niet-aan-doen en waar dan wel de ware romantiek
in zou zitten. Ach, bange mensen bedenken altijd zo veel om
iets niet te hoeven durven. Dat weet u zelf ook wel.
Indien er geen aanvaardbare reden is, dan moet u de waarheid
onder ogen zien: deze Valentijnsdag eet u droog brood. Stuur
volgend jaar zelf een Valentijnskaart. Wie liefde wil, moet
lief zijn.
Nu de andere situatie. U ontving een Valentijnskaart. Van
de verkeerde? Radicaal negeren. En indien er navraag gedaan
wordt, zeggen dat u niet over uw post spreekt. En dat u correspondentie
van onbekenden altijd weg gooit.
Van een onbekende? Indien u zich ongerust voelt, raadpleegt
u een handschriftdeskundige. Anders blijft het maar spoken
in uw hoofd. Heeft u geen idee wie de afzender is, dan heeft
u ook geen idee en dan houdt het op. Tant pis.
Idealiter ontving u een kaart van iemand die u al charmant
vond, en nu nog meer. Wat doet u?
Opbellen?
Nee.
Meteen dezelfde dag langsgaan?
Alstublieft zeg.
Iets terugsturen?
Hmmm. Dit komt in de richting. Met de Valentijnskaart in
handen is het tijd voor het tegen-initiatief.
Dat neemt u. In dezelfde week. U telefoneert of u schrijft
met een voorstel voor een ontmoeting. Iets onschuldigs. Let
wel, zonder de Valentijnskaart te noemen. Officieel weet u
toch niet van wie die kwam? En u bespreekt uw post toch niet
met derden? Welnu.
Het Leermoment is deze week van een verbijsterende eenvoud:
Valentijnsdag is een romantische dag, gebruik die dag.
Volgende week herneem ik mijn bijlessen voor het dagelijkse
romantische leven. Jawel, want ook na Valentijnsdag zijn er
nieuwe kansen op liefdesgeluk, alleen moet u er wel wat voor
doen en in andere gevallen voor laten. Moeilijk hoeft dat
niet te zijn. De volgende Liefdesles zal praktisch-filosofisch
van karakter zijn. Ik zal dan ingaan op de betekenissen van
post, papieren post welteverstaan, ingeval u meende dat een
sms-bericht ook als post gold. Foei, zeg ik alvast. Op maandag
21 februari verneemt u de finesses van deze materie
van moi,
uw Liefdesdocente,
Vilan van de
Loo
|