Wet 20:
Echte Liefde Is
Onvoorwaardelijk
Leiden, maandag 8 mei 2006
Lieve Liefdescursisten,
Ja, moi weet het: er was
een andere Liefdesles aangekondigd,
die over liefde waardoor alles vergeven
zou worden. Of zal worden. Of juist
niet, maar daarover meer volgende
week. Thans bespreek ik een urgente
kwestie, die door een mijner Liefdescursisten
is afgesmeekt. Onvoorwaardelijke
liefde, is dat pas de echte liefde?
Het moderne leven leert ons liefde
te zien als een transactie. U investeert
en wenst opbrengst. Het is geven
en nemen, jawel, maar de stand ervan
houdt u bij met het scherpe oog van
de kwaliteitsslager, die precies
het juiste gewicht voor de prijs
af kan snijden.
Dat is de voorwaardelijke liefde.
U geeft, opdat u krijgt. En pas nadat
u gekregen heeft, wilt u weer wat
geven.
Dat noemt u liefhebben. "Ja
hoor eens," zegt u dan, "voor
wat hoort wat."
Indien u gelukkig bent met de voorwaardelijke
liefde, heeft u mijn zegen. Maar
u bent niet gelukkig. U wilt dat
er iemand mateloos en tomeloos van
u houdt, van uw hart, lichaam en
geest en dan wilt u ook nog gezellig
samen kopjes koffie drinken. En flessen
whiskey, als dat even kan.
Eigenlijk wil dat zeggen: u verlangt
naar onvoorwaardelijke liefde. Uw
verstand protesteert.
Het is uw hart dat dit zo heel
erg graag wil.
Onvoorwaardelijke liefde bestaat.
Dit zeg ik u met stelligheid, want
het behoort tot mijn gevoelsleven.
Als één het kan voelen,
bestaat het ook voor anderen, en
dus ook voor u.
Wel bestaan er over onvoorwaardelijke
liefde misverstanden. Het roept angst
op. Er zijn Liefdescursisten die
menen dat ze dan nauwelijks meer
zijn dan een deurmat. Dat er over
ze heen gelopen zal worden. Dat ze
niks meer terug mogen zeggen.
Ja, en dan...
Dan gaan ze maar weer
voorwaardelijk liefhebben, omdat
dat gemakkelijker is.
Onvoorwaardelijk liefhebben
betekent dat u liefhebt. Wat er ook
gebeurt. De liefde is met uw hart
vergroeid, stroomt door uw aderen,
geeft u leven en zuurstof tegelijk.
En dit is en blijft
zo, onverschillig hoe de Geliefde
zich gedraagt. Dan doet het pijn
maar de liefde vermindert niet. De
liefde is immers deel van u geworden.
Juist daardoor zult
u ook aandachtiger met de liefde
omgaan. Kwetst u de Geliefde, dan
huilt uw hart ook.
Eigenlijk is dit de
mooiste liefde, het dichtst bij de
Goddelijke bron.
Vraiment, was
dit nu zo moeilijk? Zelfs een romantisch
pantoffeldiertje kan dit begrijpen.
Deze week heeft u huiswerkvrij.
Geniet ervan, want volgende week
wordt het moeilijk.
De komende maandag bent u wederom
een week dichter bij het afscheid
van uw Liefdesdocente. Schrik niet!
Al mijn lessen blijven beschikbaar
in het digitale Liefdesarchief.
Maandag doceer ik alsnog de toegezegde
Liefdesles over vergeven en vergeten.
Niet alles valt goed te maken, Liefdescursisten,
zelfs niet ingeval van Ware Liefde.
Vergeeft liefde werkelijk alles?
En zijn er dan helemaal geen consequenties
meer, is het net of het niet gebeurd
is? Dat zijn vragen waarop u op maandag
15 mei het antwoord krijgt van
|