Vergeven, niet vergeten
Leiden, maandag 18 april 2005
Lieve Liefdescursisten,
Een diepgaande wrok is een bezit voor het leven. Dagelijks
bezint u zich op het onrecht dat u is aangedaan en steeds
weer voelt u de woede, de drift, het verlangen naar wraak
in uw aderen zinderen. Ja, uw bloed stroomt sneller, uw hartslag
klinkt luider en indien een kunstenaar uw portret zou schetsen,
ontstond er een cartoon van iemand met stoom uit de oren.
Zo is de mens die wrokt. Druk bezig. Met zichzelf.
Wie in de eigen navel staart,
vindt daar zelden romantische
liefde.
Nu is wrok natuurlijk een emotie die vele dagdromen en nachtdromen
kan vullen, maar in de regel is dat destructief. Het put u
alleen maar uit. En wat heeft u eraan, praktisch gezien?
Wrok eist wraak. Maar de Nederlandse wet staat onwilwillend
tegenover het crime passionel. Anders gezegd: een
moord op degene die u zo kwalijk behandelde, gaat u jaren
gevangenisstraf opleveren. En een strafblad. Ook mijn begrip,
maar niet mijn sympathie. Nu ja, een beetje. Indien u mij
het adres van de gevangenis stuurt, zal ik een cake zenden
met daarin de traditionele nagelvijl. Mais... alleen
aan de eerste honderd Liefdescursisten!
Is wraak zoet? Ja, in den beginne. Wanneer de geliefde voor
uw ogen sterft, beseffend dat u eigenlijk die ene bent,
eigenlijk altijd bent geweest, en met de laatste ademtocht
om vergiffenis smeekt. Dat is een fijn moment. Maar het duurt
zo kort. Zelfs indien u eigenhandig een Mauser heeft
geïmporteerd om de Geliefde neer te knallen. Denk aan:
gewetenswroeging, chantage en het Goddelijke je ne sais
quoi.
Daarbij is het de mooiste wrok
beeldschoon, gelukkig en succesvol
te worden. Dacht u heus dat Máxima
uit liefde alléén
met WA trouwde?
Vergeven, niet vergeten. Dat zeg ik.
Wie u onrecht gedaan heeft, vooral in de liefde, dient u
te vergeven. Om uw eigen gemoedsrust te herwinnen. Het onrecht
blijft onrecht, los van uw emotionele reactie daarop. Denk
eens na. Het is praktischer uw emotionele reageren te veranderen.
U kunt de ander vergeven, maar u kun het gedragspatroon van
die ander heel goed onthouden.
Vergeven wil zeggen: geen wrok, geen crime passionel,
geen doodslag. Vergeven begint met te zeggen: "ik ben
bereid te vergeven." Dat is genoeg.
Terzijde. Studeert u in het Liefdesarchief?
Regelmatig ontvang ik reeds beantwoorde
vragen die niet gesteld hadden
hoeven worden. Foei!
Over vergeven ben ik duidelijk geweest. Vergeten evenwel
behoeft enige aandacht. Indien een ander u romantisch-technisch
verkeerd heeft behandeld, maakt u daarvan notities. Koud en
zakelijk. Mijn tante werkte bij de Spaanse Inquisitie, dus
in onze familie weten wij alles, tout, van de administratie
der emoties.
Deze notities vormen een dossier. Ingeval van twijfel ("Was
het nu werkelijk zo erg?") kijkt u in het dossier. Pro
memorie.
Het Leermoment van deze week: wrok koesteren is vaak een
excuus om niet te hoeven vergeven.
Bon. Volgende week verder. Dan zal ik het gruwelijke
fenomeen van de eerste ruzie toelichten. Is daarin het begin
van het einde besloten? Of is het slechts een obstakel tot
eeuwigdurend geluk? Wat het zal zijn, hangt af van hetgeen
u op maandag
25 april begrijpt van moi,
uw Liefdesdocente,
Vilan van de
Loo
|