Les 2: Leren concurreren
Leiden, Maandag 4 januari 2016
Lieve Liefdescursisten,
n in het begin dacht u er nog zo anders over. U wist zeker dat de Aanstaande Geliefde veel meer van u zou houden dan van de poes of de hond. Maar geleidelijk heeft u het begrepen. Er is een ander waarmee u de concurrentie moet aangaan. Dat huisdier. Kan dat? Moet dat? Wat zegt dat eigenlijk?
Om met het laatste te beginnen. Het zegt dat u moet kiezen of delen. Ofwel u accepteert dat er nog een wereld voor u te winnen is, ofwel u stopt ermee. U kunt wel verlangen dat de situatie anders is dan de situatie nu eenmaal is, maar dat is zinloos en leidt tot tranen. De uwe.
Stel, u heeft gevoelens voor een man en die man heeft een hond. Nog niet eerder begreep u hoe innig zo'n band kon zijn. Komen Stijn en zijn Tarzan bij u thuis, dan gaat het de hele tijd over die hond. Tarzan moet water drinken, hij loopt naar uw slaapkamer (”Ach, hij is gewoon nieuwsgierig ”) en ploft op bed om daar te gaan snurken. Voor u beiden is daar geen plaats meer. Daarna moet Tarzan uit en u mag mee. En zo gaat het elke keer. Tot u in actie komt, bedoel ik.
Wat u niet moet doen, is gaan klagen tegen de man van de hond. Van kritiek is nog nooit iemand gelukkig geworden. U kunt evenmin vragen laat staan eisen of Tarzan voortaan thuis mag blijven of adressen verstrekken van betrouwbare honden-oppassers. Wat u doet is: werken met de situatie. Man en hond komen als een totaalpakket. Zo hond, zo man. Zo man, zo hond.
Wanneer u graag met de man in bed wilt liggen, moet u zorgen dat de hond ook een bed heeft. U koopt dus een hondenmand. Sterker nog, die laat u inpakken en dit omvangrijke cadeau geeft u aan de man. U straalt erbij, en u zegt dat u de hond zo graag verwent. Dan zoekt u samen een goede plaats voor deze slaapmand. Nee, niet naast uw bed, dat is zo onrustig voor de hond. Een week later koopt u een deken voor de hond. ”Heeft hij zijn eigen plekje op de bank, dat vindt hij fijn,” zegt u met innige stem. Zo gumt u elk ongemak uit. De concurrentie is uitgeschakeld. Die slaapt lekker door.
De liefdeswet die hier werkt is: als het huisdier gelukkig is, dan is de mens gelukkig.
U ziet dus, dat u in dergelijke situaties niet gebonden bent aan de waarheid van het moment. Wel aan de grotere waarheid van de liefdeswet. Daarbij moet u wel op de langere termijn kijken. Voelt u van binnen ook maar het kleinste wrokje over de eeuwige aanwezigheid van die hond - of poes, of goudvis, of wat dan ook - dan gaat het tussen de Geliefde en u niet werken. Wrok groeit sneller dan liefde.
Er kan evenwel een moeilijkheid zijn die meer aandacht vraagt. U bent een poezenmens. De Geliefde een hondenmens. Of andersom. En toch denkt u aan samenwonen, ooit eens in de toekomst. De eerste ruzies zijn al geweest, en er klonken verschrikkelijke zinnen die begonnen met "Als je echt van me hield...". Ja, wat dan? Aanstaande maandag ga ik nader in op de band tussen hondenmensen en poezenmensen, en wat daarin de romantische (on)mogelijkheden zijn.
Uw Liefdesdocente,
oe was het ook alweer? Inderdaad. Wie wat bewaart, die heeft wat. Er zijn voorgaande cursusjaren van de Leidse Liefdescursus. Verkeert u in staat van wanhoop, weet u helemaal niet meer of u aantrekkelijk bent en of er ooit iemand van u zal gaan houden, begin dan bij de Opfriscursus. Staat he-le-maal onderaan. U kunt mij ook 
orige week niet aan toegekomen? Geen tijd gehad door een afspraak met de dierenarts? Lees de vorige lessen van deze jaargang eens door. Iedere week staat hier een lijstje van de vorige lessen:
atuurlijk denkt u nu, ja, alweer iets op om te letten, waarom gaat de liefde toch niet vanzelf? Wanneer u zeker weet een huisdiervrij leven te willen leiden, moet u daarop letten tijdens het afspraakjes maken. Ja, dan al. Eerder waarschuwde ik Cursisten met deze woorden:
ilt u meer weten, heeft u dringende vragen of wenst u een intensieve begeleiding die buiten de gratis digitale bijstand gaat? Dat kan.
